A friend once asked me, "where's your halo?" I knew why she asked me that... I was in a situation where everyone could understand if I lose my temper, but that didn't happen. They said I have so much control with my emotion. I guess, I just want to believe that not all battles should be fought and with that, allow me to say my piece in a way that many would understand, the "becky" way! ☺
I choose my battles wisely. Kung di naman kapatul-patol dedma na lang. In the end, 'pag di mo pinatulan, sila din naman ang talunan dahil wala silang napatunayan at napagtagumpayan. Pag pinatulan ko pa sila, bumaba na level ko, humaba pa airtime nila sa buhay ko. Kung masaya sila na lagi kang pinupuna, bayaan na, at least, naging instrumento ka pa ng kaligayahan nya eh di mas maganda. Saka baka kulang ang araw nila na di ka nakikita, o eh di sikat ka pa! Imagine, bawat araw at oras binabantayan at chine-check ka, astig! Daig mo pa ang may twitter account na may avid follower.
Ako kasi ang paniniwala ko, para di na lumaki ang gulo, dedma na lang, sasawa din 'yun pero kung feel ka pa rin niya awayin eh di gow lang! Basta ang importante, hindi ka nakikipag-away. Saka lagi mo tatandaan na walang nag-aaway na mag-isa. Baliw lang ang ganun! So kung feel nya pa rin magpakabaliw eh di bayaan mo, walang basagan ng trip. Trip nya 'yun eh, kung dun ang fulfillment nya bilang tao eh wag mo ipagkait sa kanya yun. Hindi karuwagan ang pananahimik at di pagpatol. At the end of the day, importante eh ginawa mo lang kung ano ang tama at kung ano ka talaga bilang tao.
Basta ako, trip ko na lang magpaka-positive everyday. Aaminin ko, mahirap panindigan pero dang-sarap ng pakiramdam na naging mabuti ka sa araw na 'yun. Life is a journey and along the way, puro struggles and obstacles 'yan. So bakit 'yun ang papansinin mo di ba? Sabi nga, enjoy the view! Every morning is a blessing so be grateful everyday. It's about doing the right choice. Ask yourself these questions: Am I doing the right thing or not? Am I being a good person when I do this or not? And more importantly, am I pleasing in the eyes of the Lord or not? Everything is a choice. So 'yun ang stand ko ngayon. And honestly, masarap sa pakiramdam.
I'm not saying na i-achieve mo o gawing goal magpaka-santo or santa pero walang masama kung 'yun talaga ang trip mo. Pero hindi ba mas masarap 'yung feeling na naging blessing ka sa buhay ng iba? Kasi wala naman tayo mapapala kung napaiyak natin o nasaktan natin ang isang tao di ba? Pagtanda ba natin, maipagmamalaki ba natin sa mga anak natin na, si ganito inaway ko, si ganyan nasaktan ko at si ano, ayun napaiyak ko! Aba, proud ka pa? Pero gets mo point ko? Lahat naman tayo aalis sa mundong ibabaw eh di hanggang maaga, 'yung maganda na 'yung itanim natin. Legacy. Imagine,ka-chikahan mo na si San Pedro sa langit eh ang haba pa rin ng hair mo dito sa earth dahil ang daming magandang sinasabi tungkol sa'yo ng mga taong naiwan mo dito. Pak na pak ka dun teh! Panalo!
So be grateful and not hateful. Be positive always and ignore all the negative elements around you (meaning haters Ü). Always believe in the way of a good heart! ♥
God bless us!
P.S.
Sabi nga ni Pareng Morrie (Morrie Schwartz,RIP), once you learn how to die, you learn how to live. I agree. So, 'wag na tayong maging nega at hater kasi today might be the "time" (death), naku minus pogi and ganda points kay Lord yun! =)
Ako kasi ang paniniwala ko, para di na lumaki ang gulo, dedma na lang, sasawa din 'yun pero kung feel ka pa rin niya awayin eh di gow lang! Basta ang importante, hindi ka nakikipag-away. Saka lagi mo tatandaan na walang nag-aaway na mag-isa. Baliw lang ang ganun! So kung feel nya pa rin magpakabaliw eh di bayaan mo, walang basagan ng trip. Trip nya 'yun eh, kung dun ang fulfillment nya bilang tao eh wag mo ipagkait sa kanya yun. Hindi karuwagan ang pananahimik at di pagpatol. At the end of the day, importante eh ginawa mo lang kung ano ang tama at kung ano ka talaga bilang tao.
Basta ako, trip ko na lang magpaka-positive everyday. Aaminin ko, mahirap panindigan pero dang-sarap ng pakiramdam na naging mabuti ka sa araw na 'yun. Life is a journey and along the way, puro struggles and obstacles 'yan. So bakit 'yun ang papansinin mo di ba? Sabi nga, enjoy the view! Every morning is a blessing so be grateful everyday. It's about doing the right choice. Ask yourself these questions: Am I doing the right thing or not? Am I being a good person when I do this or not? And more importantly, am I pleasing in the eyes of the Lord or not? Everything is a choice. So 'yun ang stand ko ngayon. And honestly, masarap sa pakiramdam.
I'm not saying na i-achieve mo o gawing goal magpaka-santo or santa pero walang masama kung 'yun talaga ang trip mo. Pero hindi ba mas masarap 'yung feeling na naging blessing ka sa buhay ng iba? Kasi wala naman tayo mapapala kung napaiyak natin o nasaktan natin ang isang tao di ba? Pagtanda ba natin, maipagmamalaki ba natin sa mga anak natin na, si ganito inaway ko, si ganyan nasaktan ko at si ano, ayun napaiyak ko! Aba, proud ka pa? Pero gets mo point ko? Lahat naman tayo aalis sa mundong ibabaw eh di hanggang maaga, 'yung maganda na 'yung itanim natin. Legacy. Imagine,ka-chikahan mo na si San Pedro sa langit eh ang haba pa rin ng hair mo dito sa earth dahil ang daming magandang sinasabi tungkol sa'yo ng mga taong naiwan mo dito. Pak na pak ka dun teh! Panalo!
So be grateful and not hateful. Be positive always and ignore all the negative elements around you (meaning haters Ü). Always believe in the way of a good heart! ♥
God bless us!
P.S.
Sabi nga ni Pareng Morrie (Morrie Schwartz,RIP), once you learn how to die, you learn how to live. I agree. So, 'wag na tayong maging nega at hater kasi today might be the "time" (death), naku minus pogi and ganda points kay Lord yun! =)
No comments:
Post a Comment